بلاکچین زیربنای کار در حوزه رمزارزها می‌باشد. در سال‌های اخیر رمزارزها و ارزهای دیجیتال طرفداران زیادی پیدا کرده است و بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. افرادی که با حوزه رمزارزها و ارزهای دیجیتال آشنایی دارند، به احتمال زیاد نام بلاکچین را بسیار شنیده‌اند.

در واقع اساس کار و زیربنای فعالیت در دنیای ارزهای دیجیتال آشنایی با فناوری بلاکچین می‌باشد. بلاکچین یک سیستم ثبت به صورت دیجیتالی می‌باشد که بسیاری از تراکنش‌ها از جمله تراکنش‌های مالی را به صورت بلاک ها رمزگذاری و ذخیره می‌نماید.

اگر جزء کسانی می‌باشید که تازه وارد دنیای رمزارزها شده‌اید، بهتر است در ابتدای کار با فناوری بلاکچین آشنا شوید. در این مقاله سعی بر آن است درباره بلاکچین و لایه‌های آن، انواع و کاربردهای بلاکچین در دنیای امروز، مزایا و معایب و آینده آن مطالبی بیان شود.

فناوری بلاکچین چیست؟

بلاکچین (blockchain) از طریق رمزنگاری فناوری «توزیع شده» (Decentralized)، تاریخچه تراکنش‌های صورت گرفته با ارزهای دیجیتال نظیر بیت کوین را در «دفترکل توزیع» ثبت و ذخیره می‌نماید.

در جوامع سنتی واسطه هایی نظیر بانک دولتی و خصوصی تراکنش‌های مالی را انجام می دهند. ولی فناوری بلاکچین (blockchain) واسطه‌ها را از بین برده و برای فروشندگان و خریداران این فرصت را ایجاد می‌کند که بدون واسطه و به صورت مستقیم برای معامله ارز دیجیتال با هم ارتباط داشته باشند. به این مکانیسم تراکنش «همتا به همتا» گفته می‌شود.

در بلاکچین برای آن‌که امنیت خرید و فروش ارزهای دیجیتال در صرافی های ارز دیجیتال ایرانی و خارجی افزایش یابد از رمزنگاری استفاده می‌شود. مرکز داده شبکه بلاکچین به صورت غیرمتمرکز است و در سرتاسر دنیا توزیع شده در حالی که موقعیت مکانی بانک‌ها مشخص است. در فناوری بلاکچین جایی برای حفظ و نگهداری اطلاعات وجود دارد که به آن «دفتر کل توزیع» گفته می‌شود.

تمامی اعضایی که در شبکه بلاکچین حضور دارند به طور کامل به جزئیات دفتر کل توزیع دسترسی دارند. اعضاء می‌توانند کوچک‌ترین تغییراتی که در تبادلات ارزی صورت می‌گیرد را به طور شفاف مشاهده نمایند. به طور کلی دفتر کل توزیع، زنجیره‌ای متشکل از رایانه‌ها است که تراکنش‌هایی که میان کاربران انجام شده را بررسی نموده و آن را تأیید کرده و اطلاعات مربوط به تراکنش ها را به بلاکچین منتقل می‌کند. تمام داده‌های ارسال شده در یک ساختار بلاکی به شبکه بلاکچین وارد می‌شوند.

هر کدام از بلاک ها در ادامه ساختار بلاکی قبل ایجاد خواهد شد و از طریق اطلاعاتی با هم ارتباط دارند. به این صورت زنجیره (chain) شکل می‌گیرد. به اولین ساختار بلاکی که پیش از آن ساختار بلاکی دیگری شکل نگرفته است، «جنسیس بلاک» گفته می‌شود. اطلاعاتی که در بلاکچین ثبت و ذخیره می‌شوند، قابل تغییر نمی‌باشند و امنیت دارایی‌های دیجیتال در شبکه بلاکچین بالا بوده و همین امر باعث شده است که بسیاری طرفدار آن باشند.

در واقع بلاکچین‌ها به خاطر نقش مهمی که در سیستم دارایی‌های دیجیتال دارند به عنوان یک محیط غیرمتمرکز و امن برای ثبت و حفظ تراکنش‌ها شناخته می‌شوند. البته از بلاکچین فقط در زمینه ارزهای دیجیتال استفاده نمی‌شود بلکه در هر نوع صنعتی برای آن‌که داده‌ها را تغییرناپذیر کرد، می‌توان از بلاکچین استفاده نمود.

از بلاکچین می‌توان در سیستم‌های مدیریت مربوط به زنجیره تأمین، سیستم رأی‌گیری، برنامه‌های غیرمتمرکز و موارد بسیار دیگری استفاده نمود. در تعریف بلاکچین چنین گفته شده است: در ساختار فناوری بلاکچین سابقه معاملات که به آن بلاک گفته می ‌شود، در پایگاهی متشکل از داده‌ها به نام «زنجیره» به شکل «همتا به همتا» به هم متصل و ذخیره می‌شوند. به این مجموعه «دفتر کل دیجیتال» گفته می‌شود.

در اصل بلاکچین دفتر کل دیجیتالی بسیار بزرگی می‌باشد که اطلاعات مربوط به تراکنش‌های صورت گرفته به صورت شبکه به شبکه به طور دقیق در آن ثبت و ذخیره می‌گردد. برای آن‌که اطلاعاتی به شبکه وارد شود می ‌بایست به وسیله یک امضای دیجیتالی مورد تأیید قرار بگیرد و توسط اعضای دیگر شبکه تأیید شود.

مالک مشخصی برای شبکه بلاکچین وجود ندارد. تمام افراد شبکه به همه اطلاعاتی که ثبت شده است، دسترسی دارند ولی قادر نیستند تغییری در اطلاعات ایجاد نمایند. زیرا اطلاعات موجود در شبکه در گره‌ها ذخیره می‌شوند و برای آن‌که بتوان تغییری در اطلاعات ایجاد کرد باید به تمام نسخه‌های کپی شده در همه گره‌ها دسترسی داشت و آن‌ها را تغییر داد.

از سوی دیگر ساختار فناوری بلاکچین به صورتی طراحی شده است که اگر در اطلاعات یکی از بلاک‌ها تغییری ایجاد شود، باعث می‌شود بلاکچین نامعتبر شود. بلاکچین در سال ۱۹۹۱ و توسط یک پروژه تحقیقاتی به دنیا معرفی شد اما بعد از معرفی بیت کوین به عنوان یک ارز دیجیتالی در سال ۲۰۰۹ از بلاکچین برای ایجاد رمزارزهای دیجیتالی استفاده فراهم می‌شود.

در یکی از معتبرترین سایت‌های حوزه کریپتوکارنسی یعنی IBM بلاکچین اینگونه تعریف شده است:

بلاک چین یک دفتر کل مشترک و تغییرناپذیر است که فرآیند ثبت تراکنش ها و ردیابی دارایی ها را در یک شبکه تجاری تسهیل می کند. یک دارایی می تواند مشهود باشد (خانه، ماشین، پول نقد، زمین) یا نامشهود (مالکیت معنوی، حق ثبت اختراع، حق چاپ، نام تجاری). تقریباً هر چیز با ارزشی را می‌توان در یک شبکه بلاک چین ردیابی و داد و ستد کرد، ریسک (معاملات) را کاهش داد و هزینه ها را برای همه درگیرها کاهش داد.

امنیت فناوری بلاکچین

در فناوری بلاکچین اعتماد و امنیت اطلاعات کاربران حائز اهمیت می‌باشد. بلاک‌هایی جدیدی ایجاد می‌شوند به طور خطی و به آخر زنجیره بلاکچین اضافه می‌گردند. در واقع جدیدترین بلاکی که ایجاد شده در انتهای زنجیره بلاکچین (Blockchain) قرار می‌گیرد. پس از آن‌که بلاک جدید به انتهای زنجیره بلاکچین اضافه شد، تغییر دادن اطلاعات آن بلاک به سختی امکان‌پذیر است و کار دشواری است.

دلیل این امر آن است که هر بلاکی کد (هَش) اختصاصی دارد و با کد زنجیره بلاک‌های قبلی متفاوت می‌باشد. کدهای هر بلاک از طریق عملیات (تابع هَش) ریاضی به وجود می‌آیند. به وسیله عملیات ریاضی اطلاعات دیجیتال به رشته‌هایی از حروف و اعداد تبدیل می‌شوند. اگر اطلاعات هر بلاک دستکاری شود و تغییری در آن ایجاد شود، کد بلاک نیز تغییر می‌کند. در اصل این امر مسأله‌ای مهم در مورد امنیت شبکه بلاکچین می‌باشد.

به عنوان مثال اگر هکری بخواهد اطلاعات یک بلاک خاص را تغییر دهد، می بایست اطلاعات بلاک‌هایی که پس از بلاک مورد نظر روی شبکه بلاکچین ایجاد شده را نیز تغییر دهد. کد تمامی آن‌ها را بروزرسانی نمایید. محاسبه مجدد تمام این کدها نیاز به انجام محاسبات ریاضی گسترده دارد و برای هیچ هکری مقرون به صرفه نیست. از همین رو بعد از آن‌که بلاک جدیدی به زنجیره بلاکچین اضافه شد، تغییر دادن اطلاعات آن کار دشواری بوده و همچنین حذف کردن آن بلاک غیرممکن می‌باشد.

عملکرد بلاکچین چگونه است؟

بلاکچین جزئیات و داده‌های تمام تراکنش‌هایی که از طریق این رمزارز انجام می‌شود را ثبت و ذخیره می‌کند. در صورتی که کاربری قصد داشته باشد یک بیت کوین را بیش از یک بار معامله نماید و در واقع بخواهد کلاهبرداری کند، فناوری بلاکچین این امکان را به او نمی‌دهد.

به محض آن‌که اطلاعات جدید به صورت بلاک وارد پایگاه داده‌ها شود، ذخیره شده و زنجیره‌ای از بلاک‌‌ها در بلاکچین شکل می‌گیرد که با هم در ارتباط هستند. برای آن‌که یک بلاک به زنجیره بلاک‌ها اضافه شود، می بایست مراحل زیر انجام شوند:

1. ابتدا می‌بایست معامله‌ای صورت بگیرد.
2. پس از آن‌که خرید صورت گرفت، می بایست این معامله بررسی شده و مورد تأیید قرار بگیرد. این کار از طریق شبکه‌ای از رایانه‌های توزیع شده در سرتاسر دنیا صورت می‌گیرد و شبکه معاملات صورت گرفته را بررسی می‌کند.
3. بعد از آن‌که معامله صورت گرفته تأیید شد اطلاعات آن در یک بلاک ثبت و ذخیره می‌شود.
4. پس از آن‌که معاملات یک بلاک تأیید شد، برای هر بلاک ایجاد شده یک کد «هَش» شناسایی که منحصر به همان بلاک است، در نظر گرفته می‌شود. بعد از آن‌که بلاک دارای کد مخصوص به خود شد، به شبکه بلاکچین اضافه می‌گردد.

بعد از آن‌که بلاک جدیدی در شبکه بلاکچین ایجاد شد، اطلاعات آن برای همه اعضاء در دسترس می‌باشد. اطلاعاتی که اعضاء می‌توانند مشاهده نمایند، شامل موارد زیر می‌باشد:

1. ارتفاع بلاک: ارتفاع بلاک طبق تعداد بلاک‌های موجود محاسبه می‌گردد و بیانگر آن است که بلاک شکل گرفته چندمین بلاک در زنجیره بلاکچین می‌باشد.
2. هَش بلاک: هَش یک کد دارای ۶۴ رقم می‌باشد که از حروف و اعداد تشکیل شده است و کدها با عدد صفر آغاز می‌شوند.
3. مدت زمان استخراج بلاک
4. چه کسی بلاک را استخراج کرده است
5. اندازه بلاک

دسته‌بندی شبکه بلاکچین

شبکه بلاکچین انواع گوناگونی دارد که در ادامه این مقاله به بررسی این دسته‌بندی‌ها می‌پردازیم.

شبکه بلاکچین عمومی

در شبکه بلاکچین که به صورت عمومی می‌باشد همه می‌توانند عضو شوند و هیچ محدودیتی برای دسترسی وجود ندارد. هر یک از اعضاء می‌توانند اطلاعات بلاکچین عمومی نظیر بلاکچین بیت کوین را ببینند. از سوی دیگر این امکان برای اعضاء وجود دارد که رایانه خود را به شبکه بلاکچین وصل نمایند. از این طریق وقتی که بلاک جدید در بلاکچین ایجاد شود، رایانه به صورت خودکار نسخه بلاکچین را به روز کرده و کاربر بلاک جدید را مشاهده می‌کند.

شبکه بلاکچین اختصاصی

در شبکه بلاکچین اختصاصی نظیر بلاکچین شرکت‌ها، برای دست یافتن به اطلاعات محدودیت وجود دارد و هر کسی نمی‌تواند اطلاعاتی مانند حقوق کارمندان را مشاهده نماید. برای آن‌که بتوان از سیستم بلاکچین خصوصی استفاده کرد ابتدا باید ثبت نام کرد و مورد تأیید قرار گرفت.

شبکه بلاکچین هیبرید

شبکه بلاکچین هیبرید از ترکیب بلاکچین‌های عمومی و اختصاصی شکل گرفته است. در این نوع از بلاکچین مزایای هر دو بلاکچین عمومی و اختصاصی وجود دارد و در کنار آن معایب به حداقل رسیده است. در نوع بلاکچین هیبرید اجازه عضویت و میزان دسترسی به اطلاعات از سوی مسئول کنترل‌کننده داده می‌شود. وارد شدن به شبکه بلاکچین هیبرید برای عموم افراد آزاد نمی‌باشد. بلاکچین Dragonchain، Kadena، Xinfin نمونه‌هایی از شبکه بلاکچین هیبرید می‌باشند.

شبکه بلاکچین کنسرسیوم

این شبکه بلاکچین به صورت نیمه غیرمتمرکز می‌باشد. زمانی که چندین شرکت و سازمان می‌خواهند با هم همکاری و شراکت داشته باشند، این نوع از بلاکچین‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. شرکت‌ها می‌توانند در بستر بلاکچین کنسرسیومی فضای مشترکی برای خود ایجاد نمایند و در محیطی امن اطلاعات را برای یکدیگر منتشر کنند.

لایه‌های فناوری بلاکچین

فناوری بلاکچین ازلایه‌های گوناگونی شکل یافته است. تمام تراکنش‌های بلاکچین در دفتر کل توزیع شده ثبت و ذخیره می‌شود. در واقع مسئول تأیید و اضافه کردن هر تراکنش در شبکه بلاکچین بر عهده دفتر کل توزیع می‌باشد. فناوری بلاکچین نیز برای پشتیبانی احراز هویت از طراحی لایه‌ای استفاده می‌کند. برای احراز هویت ۵ لایه با عملکرد و اهداف خاص در شبکه بلاکچین درگیر می‌باشند که به شرح زیر می‌باشند:

لایه زیرساختی سخت افزار بلاکچین Hardware infrastructure layer

لایه زیرساختی سخت افزار مهم‌ترین و اساسی‌ترین لایه شبکه بلاکچین می‌باشد. این لایه با گره‌های خود تراکنش‌های صورت گرفته را پردازش کرده و ذخیره می‌نماید. هدفی که توسط این لایه پیگیری می‌شود این است که از طریق اعتبارسنجی اطلاعات و تأیید و ذخیره تراکنش‌‌ها در فناوری بلاکچین به طور غیرمتمرکز، بتوان دفتر کل توزیع را ایمن نگهداشت.

این لایه از طریق ایجاد پایگاهی برای داده‌هایی که توزیع شده، داده‌های ذخیره شده در بلاکچین را به طور شفاف ثبت و ذخیره می‌کند.

لایه داده بلاکچین Data layer

لایه داده بلاکچین که دومین لایه می‌باشد این تضمین را ایجاد می‌کند که تراکنش‌های انجام شده را بعد از آن‌که به بلاکچین اضافه شدند، نمی‌توان آن‌ها را تغییر داد و یا حذف کرد. لایه داده در جایی قرار دارد که تراکنش‌ها در دفتر کل توزیع ثبت و نگهداری می‌شوند.

لایه شبکه بلاکچین Network layer

لایه شبکه وظیفه متصل کردن تمام گره‌های موجود در شبکه بلاکچین به همدیگر را بر عهده دارد. همچنین لایه شبکه که با نام P2P نیز مطرح است مسئول منتقل کردن پیام‌هایی می‌باشد که مربوط به اعتبارسنجی تراکنش‌ها قبل از اضافه شدن به بلاکچین می‌باشند.

لایه اجماع بلاکچین Consensus layer

لایه اجماع بلاکچین مسئولیت بررسی اعتبار تراکنش‌های بلاکچین را بر عهده دارد. لایه اجتماع از طریق الگوریتم‌های گوناگونی نظیر اثبات سهام (POS)، اثبات کار (POW)، اثبات سهام (DPOS) و همچنین (PBFT) که مربوط به تحمل خطای عملی می‌باشد، به گره‌ها این اجازه را می‌دهد درباره ترتیب مربوط به تراکنش بلاکچین توافق حاصل نمایند.

لایه کاربردی بلاکچین Application layer

لایه کاربردی آخرین لایه می‌باشد. کاربران می‌توانند به وسیله لایه کاربردی با بلاکچین در ارتباط و تعامل باشند. برنامه‌های غیرمتمرکز و همچنین قراردهای هوشمند در لایه کاربردی قرار گرفته‌اند. بلاکچین بدون لایه کاربردی فقط یک پایگاه برای توزیع داده می‌باشد.

الگوریتم‌های بلاگچین

الگوریتم‌های بلاکچین از بخش‌های مهم در آن فناوری می‌باشند. از این الگوریتم‌ها برای تأیید و ذخیر تراکنش‌ها در گره و رایانه استفاده می‌گردد. در ادامه مطلب برخی از الگوریت‌مهای مهم بلاکچین توضیح داده می‌شود:

الگوریتم اثبات کار(POW)

الگوریتم اثبات کار در بلاکچین‌های عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این نوع از الگوریتم معماهای ریاضی (Hard problem)  توسط نودهای شبکه (Miner) حل می‌شوند تا بتوان بلاک جدید ایجاد کرد. انجام این کار نیازمند توان پردازشی بالایی می‌باشد. الگوریتم اثبات کار غیرقابل تغییر و شفاف می باشد ولی نیازمند انرژی زیادی بوده و به کندی انجام می‌شود.

الگوریتم اثبات سهام(POS)

در شبکه‌های بلاکچین خصوصی و عمومی از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌شود. در الگوریتم اثبات سهام که الگوریتم اجماع می‎باشد، نودهای شبکه (Validator) می‌بایست قسمت‌هایی از رمزارز خودشان را تحت عنوان سهام استیک نمایند تا از این طریق اعتبارسنجی برای بلاک‌های جدید صورت بگیرد. یکی از نمونه‌های الگوریتم اثبات سهام اتریوم ۲.۰ می باشد.

الگوریتم تحمل خطای بیزانس (Byzantine fault tolerance)

الگوریتم تحمل خطای بیزانس در شبکه‌های بلاکچین خصوصی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این نوع از الگوریتم نودهای شبکه ( Producer) از طریق روش توافق یا رأی‌گیری می توانند بلاک جدید را تأیید و ذخیره نمایند. این الگوریتم کارایی زیادی داشته ولی معایبی مثل عدم شفافیت در آن وجود دارد.

الگوریتم (PBFT)

الگوریتم PBFT الگوریتمی توافقی می‌باشد. این الگوریتم که برای شبکه بلاکچین‌ مجاز طراحی گردیده به شبکه این اجازه را می‌دهد در صورت نقص در برخی از گره‌ها به خوبی کار نماید.

کاربردهای فناوری بلاکچین

از فناوری بلاکچین در صنعت‌های مختلف می‌توان استفاده کرد. در واقع هر بستری که در آن نیاز به ثبت اطلاعات و انتقال آن‌ها وجود دارد، فناوری بلاکچین کاربرد دارد. فناوری بلاکچین زمینه شفافیت و اعتماد را در بسیاری از امور فراهم می‌آورد. از جمله کاربردهای مهم فناوری بلاکچین عبارتند از:

کاربرد بلاکچین در پرداخت‌های بین‌‎المللی: فناوری بلاکچین واسطه‌ها را در عرصه بین‌المللی که به طور سنتی بانک‌ها بودند از بین برده و معامله و انتقال پول را به صورت ارز دیجیتال در سراسر دنیا فراهم نموده است.

کاربرد بلاکچین در بازی‌های کامپیوتری: فناوری بلاکچین می‌تواند در دنیای بازی‌های کامپیوتری از مالیکت تمرکززدایی نماید و در زمینه نگهداری و مدیریت بازی‌ها مفید باشد. از طریق این فناوری بازی‌های کامپیوتری می‌توانند در درازمدت پایدار باقی بمانند.

کاربرد بلاکچین قراردادهای هوشمند: فناوری بلاکچین در زمینه قراردادها، فرآیند ایجاد و تأیید امضای دیجیتالی را فراهم می‌آورد. از این طریق اعتماد بین طرفین قرارداد افزایش می‌یابد.

کاربرد بلاکچین ردیابی لجستیک: فناوری بلاکچین این امکان را برای شرکت‌ها و خریداران فراهم می‌آورد تا محصولات را از مبدأ تا رسیدن به مقصد پیگیری نمایند.

کاربرد بلاکچین در احراز هویت: فناوری بلاکچین امکان را به شرکت‌ها می‌دهد تا هویت کاربران خود را به صورت امن تأیید کرده و سرقت اطلاعات هویتی صورت نگیرد.

کاربرد بلاکچین در انتخابات: در انتخاباتی که به صورت الکترونیکی انجام می‌شود، فناوری بلاکچین کاربرد زیادی دارد. این فناوری باعث می‌شود تا انتخابات به صورت شفاف و در محیطی امن برگزار شود.

کاربرد بلاکچین در حفظ اطلاعات بانک‌ها: فناوری بلاکچین این امکان را به سیستم‌های بانکی می‌دهد تا داده‌ها و اطلاعات را در محیطی امن حفظ نمایند و امکان سرقت اطلاعات وجود نداشته باشد.

کاربرد بلاکچین در شبکه‌های اجتماعی: فناوری بلاکچین می‌تواند از پیام‌هایی که توسط کاربران در شبکه‌های اجتماعی ارسال می‌شود و همچنین پروفایل آن‌ها، حفاظت نماید.

کاربرد بلاکچین در اینترنت اشیاء: امروزه اشیاء فیزیکی زیادی به اینترنت متصل می‌باشند. ارتباط این اشیاء و همکاری آن‌ها با هم از طریق بلاکچین صورت می‌گیرد.

کاربرد بلاکچین در شبکه بهداشت و درمان: در طریق فناوری بلاکچین می‌توان داده‌های پزشکی را ثبت و نگهداری کرد.

مزایا و معایب بلاکچین

فناوری بلاکچین که سیستم غیرمتمرکز برای ثبت و ذخیره اطلاعات می‌باشد دارای مزایا و معایبی می‌باشد که به اختصار به آن‌ها می‌پردازیم:

مزایای فناوری بلاکچین

دقت بالای زنجیره: در فناوری بلاکچین اطلاعات با دقت بالایی ثبت و ذخیره می‌شوند

عدم تمرکز: در بلاکچین اطلاعات در مکانی مرکزی ذخیره نمی‌شوند. وقتی بلاک جدیدی ایجاد می‌شود هر کدام از رایانه‌ها بلاکچین خود را بروزرسانی می کنند تا تغییرات صورت گرفته منعکس شود.

معاملات خصوصی: در بلاکچین جزئیات تراکنش‌ها قابل مشاهده است اما اطلاعات کاربران قابل رویت نمی‌باشد.

معاملات امن: در بلاکچین معاملات به صورت امن تأیید و ثبت می‌شوند.

معاملات کارآمد: در بلاکچین می‌توان طی چند دقیقه تراکنش‌ها را تکمیل و از صحت آن‌ها اطمینان حاصل نمود. مزیت معاملات کارآمد در معاملات برون مرزی حائز اهمیت می‌باشد.

شفافیت: فناوری بلاکچین به صورت متن باز بوده و تمام کاربران می‌توانند جزئیات تمام تراکنش‌ها را مشاهده نمایند. این ویژگی باعث می‌شود که مسئول خاصی برای ویرایش و کنترل اطلاعات وجود نداشته باشد و هر کاربری بتواند ارتقاء سیستم و یا ایجاد تغییرات را پیشنهاد بدهد.

بانکداری بدون استفاده از سیستم بانکی: از مزایای مهم فناوری بلاکچین این است که افراد در سرتاسر دنیا می‌توانند معاملات خود را انجام دهند و نیازی به سیستم سنتی بانکداری نیست. در بلاکچین این امکان برای کاربران فراهم شده است که بتوانند دارایی‌های خود را به صورت ارز دیجیتال بدون آن‌که به سرقت بروند، در محیطی امن نگهداری نمایند.

معایب فناوری بلاکچین

سرعت کم و ناکارآمدی داده

انرژی زیاد مصرف شده

فراهم کردن بستر فعالیت غیرقانونی

عدم وجود مقررات و قوانین مشخص در این حوزه

فناوری بلاکچین در آینده

بعد از گذشت دو دهه از معرفی فناوری بلاکچین، بررسی‌های زیادی بر روی آن صورت گرفته است و درباره ظرفیت‌های آن و آینده پیش روی این تکنولوژی تحقیقات گسترده‌ای صورت گرفته است. براساس تحقیقات صورت گرفته این فناوری در آینده صنایع بسیاری تغییرات بزرگ ایجاد خواهد کرد.

فناوری بلاکچین در آینده می‌تواند در امنیت سایبری تغییرات گسترده ایجاد نماید. این تکنولوژی برای امنیت داده‌ها، تأیید صحت کاربران و جلوگیری کردن از دستکاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین دولت‌ها می‌توانند از بلاکچین به جای سیستم‌های کاغذی استفاده نمایند. از سوی دیگر با به کارگیری این فناوری می‌توان تقلب در انتخابات را کاهش داد.

از طرف دیگر با توجه به آن‌که هزینه انتقال پول در حال افزایش است و همچنین به خاطر تورم جهانی، در آینده کشورهای در حال توسعه از ارزهای دیجیتال استفاده خواهند کرد. بلاکچین در حوزه پزشکی نیز نظیر تراکنش‌های درمان، عرضه دارو، مدیریت اطلاعات بیماران می‌تواند در آینده اثرگذار باشد.

خلاصه مقاله بلاکچین چیست؟

در این مقاله درباره مفهوم بلاکچین، انواع آن و لایه های فناوری بلاکچین، کاربردها و مزایا و معایب آن مطالبی بیان شد. بلاکچین تکنولوژی نوینی می‌باشد که از طریق آن هر نوع داده‌ای را می‌توان به طور غیرمتمرکز ثبت و ذخیره نمود. به وسیله فناوری بلاکچین اطلاعات و تراکنش‌های در محیطی ایمن و خصوصی نگهداری می‌شوند.

فناوری بلاکچین بیشتر از طریق بیت کوین شناخته می‌شود اما از این تکنولوژی در عرصه‌ها و صنایع گوناگونی می‌توان استفاده نمود. در واقع کاربرد بلاکچین فقط منحصر به دنیای کریپتو نبوده و  آن براساس تحقیقات صورت گرفته رو به افزایش است. از بلاکچین در حوزه‌های مربوط به بهداشت و درمان، انتخابات الکترونیک، شبکه‌های اجتماعی و غیره می‌توان استفاده نمود.